Japan

 Zurück Höhen|meter: 22643HM Länge: 1727.99km - Schwierigkeit
- Erlebnis Wegbeschreibung/Routen|verlauf:
Ik heb in april/mei 2008 een maand door Japan gefietst, de route ging van Fukuoka naar Tokio.
19 april vertrek Schiphol
Japan binnenkomen is wel apart, want bij de douane wordt van iedereen een foto genomen en tevens de vingerafdrukken. Dan weten ze wie in het land is. Ze vragen ook steeds of je drugs, wapens etc bij je hebt, ze zijn dus best voorzichtig.
20 april aankomst Fukuoka
De eerste uurtjes doen gelijk heel goed aan, je voelt je hier meteen op je gemak. Het is nog rustig in de stad, het is zondag, fietsen gaat vaak op de stoep, maar dat valt hier nog niet eens tegen. Je moet alleen niet te hard willen fietsen.
21 april Shimonoseki, 25km
De eerste volle dag, maandag, ga ik in Fukuoka eerst een gastankje kopen plus een hoes voor de fiets, zodat ik hem in de trein kan vervoeren, anders kan een fiets niet met de trein mee. Dezelfde dag ga ik meteen met de trein naar de volgende etappeplaats Shimonoseki.
Indrukken
De prijzen hier in Japan: die vallen alleszins mee, echte espresso 2 euro, diner tussen 6 euro en 15 euro voor een complete set, incl. thee (soms bier, toetje en koffie). Jeugdherberg 20 euro, modern hotel 32 euro. Banaan 50 cent.
De smaak van het eten is heel puur, ieder gerecht staat op zichzelf en het is heel verfijnd. Alles wordt schitterend opgediend, de beste keuken die ik ken? Ik zat in Shimonoseki, de streek van de fugu, ofwel kogelvis. Beroemd, want hij zit vol gif als je de klier niet juist verwijderd en is dan dodelijk. Ik ben er nog niet aan toegekomen, vnl. vanwege de hoge prijs.
Alles in Japan kost meer tijd vanwege het vele vragen en de miscommunicatie. Niemand begrijpt je, en hun Engels is echt belabberd tot helemaal non-existant. Verder ben je de vele overweldigende indrukken aan het verwerken, alles hier is anders.
De properheid, de zorg voor van alles en nog wat, maar daartegenover ook hun bezorgdheid, overal staan waarschuwingen op (kijk uit: als u shampoo gebruikt kan het in de ogen komen en kan het irritaties veroorzaken, opgepast!).
Veel oudjes zie ik tot nu toe, ook wel jongeren gelukkig, maar of het er genoeg zijn? De oudjes zijn veelal nog aan het werk, plantsoenen, schoonmaak e.d.
Verwarring
In het begin ben je soms niet geheel zaken van de gang van zaken. Bij veel dingen vraag je je af hoe het nu precies moet en hoe het hoort. Zeker met eten, je krijgt zoveel nieuwe aparte gerechtjes. En de etiquette is hier heel belangrijk, overal zijn ongeschreven regeltjes voor.
Iedereen denkt overigens dat ik Japanner ben, ook al heel verwarrend. Sommige snappen echt niet dat ik hun taal niet spreek, terwijl ik dat heel duidelijk maak. Maar dan kijken ze me heel ongelovig en verontwaardigd aan. Maar de meesten begrijpen mijn woord Gai-Jin (buitenlander) en Olanda (Holland).
Ook lastig zijn de etages. De 1e verdieping is gelijkvloers, de 2e verdieping dus onze eerste. Handig als je iets vraagt en ergens naar toe wordt verwezen, dan loop je een slag in het rond!
22 april Aikiyoshi, 70km
Steeds maar fietsen op de stoep gaat ook vervelen, omdat die meer ongelijk is dan de weg en niet zo snel en makkelijk fietst. Maar aan de andere kant is de weg ook best druk, dus dan maar de stoep. Buiten de bebouwde kom gaat dat over in een redelijk fietspad, dus hou ik het er maar voorlopig op (later zou ik bijna alleen nog maar op de weg fietsen). Zelfs in de heuvels/bergen zijn die voet/fietspaden, en dan is het afdalen een stuk lastiger, veel smaller, soms obstakels, slechter wegdek, soms een voetganger/fietser, af en toe moet je weer oversteken van de linkerkant naar de rechterkant, en vaak is er een oneffenheid. Je zit dus heel veel naar de grond te kijken, het fietspad te bestuderen. Niet prettig dus, die fietspaden.
Een groot voordeel is dat het veiliger en prettiger fietst, van het verkeer heb je dus helemaal geen last. Overigens kom je buiten de bebouwde praktisch geen fietser tegen.
Japan voelt heel prettig aan om in te vertoeven, je voelt je er meteen op je gemak. Alles is schoon, het is superveilig, niemand zal je afzetten, heerlijk dus.
Ik was op zoek naar de camping in Aikiyoshi, maar die bleek al jaren dicht te zijn (NB: 12km verderop lag nog een camping, weet niet of die open was). Aikiyoshi is een vergane toeristische trekpleister, met gelukkig wel een jeugdherberg. Ik ben daar samen met één Japanse motorrijder de enige gasten in dit grote koude en verouderde betonnen gebouw. Gelukkig had ik hier eten besteld, want in Aikiyoshi is echt alles dicht 's-avonds, best ongezellig. En die motorrijder heb ik al helemaal niet meer gezien.
GPS
De GPS hier is echt erg gemakkelijk, ik kan nu blijven doorrijden, omdat ik de hele route in NL al had voorgeprogrammeerd. Anders zou ik echt veel op de kaart hebben moeten kijken, en die biedt zo te zien ook niet al te veel info. Alleen gisteren liet de GPS mij even goed in de steek met een richting waarheen helemaal geen weg was. Maar verder helemal top !
23 april Hagi, 40km
Na een regenrit kom ik aan in het aangename stadje Hagi met een schitterend oud centrum. Na heel veel gezoek internet gevonden en tevens besloten maar weer naar een jeugdherberg te gaan ivm regen. En hier zijn ook geen campings en aan wild kamperen in de regen in het stadje ben ik nog niet toe.
De volgende camping was pas op 65km. Dan maar meteen zaken doen hier, hetgeen meer tijd kost dan normaal. Zoals gezegd internetten, maar ook geld pinnen, en dat gaat niet makkelijk, geen enkele bank accepteert onze kaarten, alleen het postkantoor. Dus maar gelijk 50.000 Yen = 320 euro gepind, dan kan ik even vooruit.
Ik heb afgelopen nacht geslapen als een os, zeker 11 uur nonstop. Ik was nog erg moe van die vlucht, ik had die slaap echt nodig.
Ik heb gefietst door een schitterend karstlandschap met vele grotten en dolines, heel stil en verlaten, dat heeft wat in de regen.
Ontbijt
Het ontbijt is wel even wennen, de witte rijst is tot daaraan toe, maar al die gerechtjes met heel aparte smaken, dat is toch bijzonder. Miso-soep, met een bijzondere zure smaak, aparte groene kruidenthee, en vlees dat gaar worden aan tafel, zeewier, en allerlei kleine schaaltjes met ingemaakte groente in allerlei smaken, sojasausjes, een stukje fruit.
Ik heb alles geproefd en vooral veel rijst gegeten.
Ik kwam 2 dagen terug in Hagi in de Jeugdherberg, waar wederom slechts 2 gasten waren, een Japans meisje en ik. Het is nog niet erg druk in Japan, net als in Europa met het toerisme in april.
Hier nog wat prijzen
sandwich in supermarkt 60 cent, onderweg 1,50
jus d'orange liter 1,30
een paprika 0,70
gebakken visje bij de supermarkt 50 cent
brood is duurder, je kan geen heel brood kopen, slechts pakketjes, en die kosten 70 cent tot 2 euro.
flesje bier in een cafe 4 euro
fles wijn in de supermarkt 4 euro en hoger uiteraard.
kant en klaar maaltijden te kust en te keur, teveel keus!
24 april naar Kakinoki, 87 km
Ik fiets over weg 11 en daarna weg 187 door een mooi golvend landschap, bergen nivo Vogezen zeg maar. Hoogste punt over de weg 500m. De wegen in het binnenland zijn heerlijk stil. Hier wonen ook weinig mensen, te heuvelachtig om iets te verbouwen. Dan moet je toch nagaan waar al die 130 miljoen Japanners wel wonen: aan de kust bovenop elkaar. Maar de bevolking groeit niet meer en is net als in Europa danig aan het vergrijzen.
Het fietsen gaat heerlijk, ik was op weg naar de camping bij 70km, maar a. omdat hij nog dicht was en b. omdat het nog erg vroeg was ben ik doorgereden over weg 187 naar het gehuchtje Kakinoki waar een minshuku (herberg) is.
Een minshuku lijkt veel op een bed & breakfast maar dan kan je ook het diner erbij krijgen. Lijkt me wel leuk zo een klein beetje bij de Japanners thuis. Ik krijg een echt Japanse kamer, zowat zonder meubels, waar je de futon op de tatami legt om te slapen. Erg dun, maar ik kon er in de jeugdherbergen ook op slapen.
De sfeer is heel gemoedelijk en ongedwongen, alsof je een kijkje neemt bij de Japanner thuis. Je mag alles gebruiken, koffie, thee, wasmachine, no problem. Voor 45 euro all inclusive, dat wel. Het ligt aan een wilde rivier midden in de bergen.
Het weer: vandaag bij het wegrijden 4 graden, daarna max. 14. Maar wel lekker zonnetje.
Super lekker gegeten in deze minshuku Haradaya, waar ik de eerste niet-Japanse gast ooit ben.
25 april Iwakuni, 82km
De GPS doet het nog steeds op de eerste batterijen, dat had ik slechter verwacht. Hij doet nu bijna 4 dagen op 1 setje.
En nog meer goed nieuws: vandaag wildkamperen in een mooi park op de berg achter het stadje Iwakuni. En daar ook gratis douchen bij een soort sportcomplex, helemaal luxe hier!
Ook nog eens heerlijk gefietst door de bergen langs riviertjes naar zee, wat wil je nog meer.
Ik heb nu een telefoonnummer gekregen van het nichtje van de minshuku-eigenares, zij is tolk-vertaalster, en ik mag haar altijd bellen. Wel handig om dat bij me te hebben, want zowat niemand spreekt Engels.
Het is schitterend fietsen hier door de bergen, vandaag vnl. op de weg, minder fietspad, maar dat ging goed want er was weinig verkeer.
Temperaturen liepen op van 8 naar 16 graden met weer een flets zonnetje. Heel heiig steeds, moeilijk om foto's te maken.
Ik fiets de hele dag op weg 187 en de laatste km voor Iwakuni kom je op weg 2, en die is gelijk erg druk,met fietspad erlangs, dat niet al te egaal is.
In Iwakuni meteen de wereldberoemde houten brug bezocht, gemaakt uitsluitend van houtverbindingen, zonder 1 spijker. Een toeristische attractie. Daarna een beetje de stad verkennen en die is veel groter dan gedacht.
Ik haal boodschappen bij de winkel "7/11" om vanavond te kamperen en koop o.a. een fles Japanse wijn om uit te proberen 2,40 euro. Blijkt het zo'n gezoete wijn te zijn, wij hadden vroeger ook zoiets als notenwijn of zo, maar beslist geen echte wijn. Nou ja, heb ik een paar dagen om over te doen.
Wildkamperen is natuurlijk prachtig. Je moet je wel verdekt opstellen uiteraard, het is niet altijd een lekker plekje waar je heerlijk voor je tentje uren in het zonnetje kan vertoeven, dat valt teveel op. En voorts heb je, zeker als je alleen fietst, met niemand aanspraak, iets om rekening mee te houden. Voordeel is wel, dat als je een tentje meeneemt je altijd je eigen slaapplaats hebt.
De gewone campings zijn hoegenaamd niet te vinden, ik heb daar geen boekje of zo van, en op internet is niets of weinig te vinden (tenzij je Japans kan lezen). Jammer, want er moeten hier 3000 campings zijn.

Mehr Info im WWW Bilder:
Bild 1  Bild 2
Bild 3  Bild 4